maandag 7 juni 2010

Het laatste nieuws (letterlijk)

Hallo allemaal! Alles okay?! Hier mijn laatste blog, hierna ga ik verder op www.facebook.com de foto's blijf ik wel op picasa uploaden.

Wat hebben we de afgelopen tijd allemaal gedaan? Ten eerste zijn we na Laos op zoek gegaan naar een geschikte lokatie (en pand) om een restaurant of bar te beginnen. We zijn in verschillende steden geweest; Nongkai, Udonthani, Mahasarakham, Surin en nog een paar waarvan ik de naam ben vergeten. In Udonthani hebben we een leuk pand gezien met (dachten we) een goede lokatie in de studentenbuurt. We betalen 20 euries zodat we later terug kunnen komen met de garantie dat we het pand kunnen huren.

Ondertussen gaan we naar Surin (Chomphra) waar Sirirat geboren is en waar haar familie woont. Iedereen woont dicht bij elkaar, je kunt zo bij iedereen binnen wandelen en de deuren (voor zover die er zijn) staan altijd open. In Chomphra hebben we volgens de traditie een heel ritueel gedaan zodat we bij elkaar mogen zijn en slapen, een soort van verloving. Hoe gaat dat in z'n werk? Om 4 uur in de ochtend staan we op om met de hele familie eten te koken, en niet te weinig ook! Ik kook de Hollandse frieten en gehaktballen, door iedereen zeer gewaardeerd, verder nog veel vis en curry. Rond een uur of 9-10 nemen we een douche en kleden we ons om. Eerst moeten we in de tuin van het huis een gebed doen, daarna op de eerste verdieping nog meer rituelen. We geven een varkenshoofd, staart, poten, en 2 kippen als offer (deze hebben we naderhand gekookt en opgegeten). Iedereen heet me welkom in de familie door een armband om mijn pols te binden met wat geld. Als het ritueel voorbij is gaan we met z'n allen eten.
De volgende dag nog een traditie met monnikken in de tempel, aan de overkant van de straat. We geven de monnikken eten, drinken en geld. In ruil hiervoor doen ze een gebed samen met ons voor de overledenen (zoals oma en de opa's).
Dezelfde dag nog verteld de moeder van Sirirat dat we de volgende dag moeten vertrekken, het is dan een "goede dag" om te vertrekken. Vertrekken we een dag later dan zal dit onheil met zich mee brengen. Na alle spullen in te hebben gepakt (Sirirat heeft erg veel kleding en spullen in het huis liggen) moeten we het huis verlaten.

De dagen erna zijn we op bezoek geweest bij familie in Korat, de reden hiervoor is dat de neef van Sirirat een motorshop heeft. We besluiten de goedkoopste motor te kopen (2e hands Honda, 125CC) en deze te laten repareren/opknappen. We hopen hem over 2 weken op te kunnen halen.

We zijn nu in Udonthani waar we 3 dagen geleden de sleutel van het pand hebben gekregen. Dezelfde dag nog hebben we alles schoongemaakt en een klusjesman (wederom een kennis van Sirirat) laten komen om het een en ander te bespreken. De klusjesman, Nong, heeft slecht nieuws voor ons: elk jaar in het regenseizoen (begint in juli) staat het pand onder water. Ook de buurt is niet erg goed vanwege criminaliteit. De zelfde avond als we liggen te slapen horen we gerommel aan het hek (ja een hek want we hebben geen deur). Ik loop naar beneden om een kijkje te nemen, niets te zien. Ook staan er regelmatig mensen buiten te telefoneren, waarom en wat ze zeggen weten we niet. We besluiten dan ook om een ander pand te gaan zoeken en hier niet lang meer te verblijven.
Gisteravond zijn we wat wezen drinken met Nong en wat andere vrienden. Toen we terug kwamen ontdekte Sirirat dat haar schoenen (die ze nog niet uitgepakt had) onderaan de trap lagen samen met wat van onze slippers in een perfecte cirkel. We weten zeker dat wij dit niet gedaan hebben en besluiten de politie en de eigenaar (tevens onze buren) te laten komen. De politie gelooft helemaal niets van ons verhaal en is na 2 minuten weer weg. We besluiten alles te controleren, sloten en onze spullen en gaan dan naar bed. Het verhaal wordt nog vreemder, waarschijnlijk geloven jullie er niet veel van maar ik geloof er wel in. Toen ik naar de wc ging voor het slapen gaan kon ik mijn slippers niet vinden (ik heb speciale slippers voor in de badkamer/wc). Ik weet 100% zeker dat ik ze in de badkamer heb achtergelaten. Ik loop naar beneden om een kijkje te nemen en verrek, ze liggen beneden vlak naast de cirkel van schoenen en slippers. 3 minuten eerder lagen ze daar nog niet dat weten we 100% zeker, ook onze buren hebben de slippers daar eerder niet gezien. Erg vreemd allemaal en we weten niet hoe dit heeft kunnen gebeuren aangezien alle deuren en ramen op slot waren. We proberen te slapen maar dit lukte niet, vandaag nog verhuizen we naar een ander appartement want we zijn wel geschokken. We hebben een andere lokatie gevonden om een bar te beginnen, morgen gaat Sirirat over de prijs praten (ik niet want als ze een buitenlander zien verhogen ze meteen de huur). We hopen dat de huur niet te hoog is want anders weten we niet wat we kunnen doen.....

Nou dit was de laatste, misschien een tikkeltje vreemd op het eind, blog. Vanaf nu ga ik verder op facebook.

Veel liefs Michael en Sirirat.

dinsdag 25 mei 2010

Foto's!

Een kort berichtje, ik heb foto's upgeload op Picasa.
De links zijn:
http://picasaweb.google.com/michael.degraaf/Laos#
http://picasaweb.google.com/michael.degraaf/Thailand#

De foto's in traditionele kleding zijn voor een traditie in het huis van Sirirat zodat we bij elkaar mogen zijn en slapen.


Om eerlijk te zijn ben ik vandaag te lui om wat te typen, het is namelijk zo veel :p

Liefs,
Michael en Sirirat

vrijdag 7 mei 2010

Laos

Hallo allemaal! Lang geleden dat ik een bericht geschreven heb! Helaas geen foto's vandaag, internet is hier echt te langzaam.

Alles is hier nog steeds goed, geen last gehad van de "rood hemden" zoals de ambassade ze noemt. We zijn voor een paar dagen naar Laos geweest, Vientiene en Luangprabang. Vientiene is best wel heel erg saai, gelukkig was er een live-muziek club dat was wel erg tof. De reden dat we naar Laos zijn gegaan was voor mijn visum, helaas waren er een paar feestdagen (waar wij niets van af wisten) en was de ambassade dicht. We zijn even naar Luangprabang geweest voor een paar dagen, een oude stad met franse huizen, aan de Mekong, erg mooi om te zien.
Na 4 dagen weer terug in Vientiene, extreem druk bij de ambassade (meer dan 600 mensen), we hebben er de hele dag over gedaan om m'n paspoort in te leveren. Vandaag heb ik hem terug gehad, 2 maanden visum en daarna kan ik met een stempel nog eens 2 maanden krijgen.

Nu gaan we op zoek naar een geschikte lokatie om een restaurant of bar te beginnen, daarna gaan we naar de moeder van Sirirat om haar een bezoekje te brengen.

Helaas sluit het internetcafe nu :( morgen probeer ik wat meer te typen en foto's up te loaden.

Liefs, Michael en Sirirat

vrijdag 16 april 2010

Chiang Mai

Hallo allemaal!

Het is lang geleden dat ik een berichtje heb achter gelaten, sorry! Het is hier namelijk Songkran, oftewel Thai's nieuwjaar. Songkran begon op de 12e en is gisteren (de 15e) geeindigd. Tijdens Songkran spuit iedereen elkaar nat met waterpistolen en emmers vol ijswater, ik voelde me net een kind. Het was echt SUPER druk in de oude stad en rond de kanalen. Veel mensen gooiden water vanuit pickup trucks en tuctuc's, anderen stonden bij een bar elkaar nat te spetteren. Wij stonden bij wat barretjes te gooien samen met wat vrienden.


We zijn ook een dagje naar de waterval geweest, hier hebben we veel klauter plezier beleeft. De dochter van Apple (vriendin van Sirirat en nu ook van mij) ging ook mee, ze heeft me veel (misschien te veel) Thai's geleerd. Ik kan nu al een aardig woordje over de grens spreken, vooral dingen die met een restaurant te maken hebben zoals namen van gerechten, vlees, het vragen van de rekening, vragen hoe het met iemand gaat, etc, etc.


Voor Songkran was er een groot feest bij een meer met live muziek. Hier zijn we met wat vrienden heen geweest en hebben we flink wat afgedanst, dansen op de Thaise manier wel te verstaan, iedereen lacht me uit als ik het doe.
Vandaag zijn we naar het zelfde meer geweest om lekker te relaxen. Je ligt hier niet op het zand maar je zit in een soort houten hutje zonder muren. Erg gezellig en leuk om tussen alle Thai mensen te zitten. Het was wel erg heet vandaag, ik gok zo'n 40-43 graden, het zwemmen was dus een welkome bezigheid. Er zijn wat bosbranden in de bergen en de blushelicopters vlogen af en aan (vlak boven ons hoofd!).
We koken zo ongeveer elke dag voor elkaar, ik Nederlandse gerechten (aardappels, groente en een bal gehakt bijvoorbeeld), Sirirat dingen zoals padthai en curry (welke ik overigens nu zelf ook kan maken). We zijn ook langs wat tempels geweest, hier hebben we offers gebracht in de vorm van eten (kip, drinken, zoetigheid) en wierrook. In ons kamertje doen we ook wel eens een gebedje met wierrook en wat bloemen.
Nou dit was het weer voor nu, veel meer weet ik even niet te typen. We gaan nu naar een barretje om nog wat te drinken voor het slapen gaan.

Liefs Michael en Sirirat.

maandag 5 april 2010

De kamer

Ik heb maar even de tijd om dit bericht te maken maar hier zijn wat foto's van ons kamertje in Chiang Mai.

Liefs Michael en Sirirat






woensdag 31 maart 2010

vrijdag 26 maart 2010

Een moeilijk besluit!

Wat een hoop dingen heb ik gezien, en wat een nieuwe ervaringen heb ik meegemaakt. Dit is zeker iets wat ik nooit zal vergeten. Ik heb besloten na 4 maanden terug te vliegen naar Nederland. Ik voel dat de hoogtepunten van de reis over zijn en dat het niet veel beter meer kan worden. Ook heb ik eigenlijk gewoon niet zo veel puf meer om te reizen, plus dat Michael voor onbepaalde tijd naar Thailand gaat! Het was een moeilijk besluit, maar ik moet toch de knoop ooit doorhakken. Misschien ga ik na 2 weken weer terug (haha)! Nog geen idee wat ik in Nederland wil doen, maar dat zijn zorgen voor later..

Robin.