Nizhny Novgorod, eens of een paar keer wel de capital of Rusland geweest. Het is de derde grootste stad in het land (denken we). De stad heeft helaas geen grote metro. Die was toch wel erg handig vonden we, we doen het nu met bussen, trams en onze voeten.
We komen 's avondslaat aan In Nizhny, waardoor het al een stuk moeilijker is om de weg te vinden. Dit is normaliter al een drama, dus kan je nagaan! Gelukkig zat er een aardige Rus in onze coupe die ook daar van de trein stapte en ons naar het dichtszbijzijnde (en enige) metrolijn wees. Deze nemen we tot de laatste stop. En dan begint het zoeken! We hebben totaal geen idee waar we zijn. De Rus probeerde het ons te vertellen, maar we werden er niet wijzer van. Na een halfuur in de ronde te hebben gelopen besluiten we maar een (dure) taxi te nemen. Zonder een taxi hadden we het echt nooit kunnen vinden.
Het was het goedkoopste hotel dat Michael kon vinden op internet, en dat blijkt inderdaad wel. De lift is gemaakt voor vier personen, maar er passen er maar twee in. Soort van Sovjetlift? Als we de deur van onze (shared) gang willen openmaken lukt dit niet. We verdenken dat de oude tang haar sleutel erin heeft laten zitten. Na wat gedoe eindelijk in de kamer. Een hotel heeft wel het voordeel van privacy, waar we eigenlijk niet vee behoefte aan hadden na Suzdal. Maarja, het is niet anders. We slapen deze nacht lekker..
..lekker lang! Opgestaan om zo'n 12 uur, langzaam aan douchen en naar buiten de kou in. Het is hier ook weer een stuk kouder dan de vorige stop. -13! Hier zijn we al haast niet tegen opgewassen, dus we doen weer een laagje kleren meer aan. We kijken nu eerlijk gezegd niet meer zo uit naar Mongolie, waar het schijnt -30 kan worden.
Maar goed, we zijn er nu dus we moeten natuurlijk wel wat doen. De receptioniste van het hotel probeerd ons vriendelijk te vertellen welke bus naar de leuke bezichtegingen gaat. Wij zijn onszelf niet als we eerst eens lekker de verkeerde kant op gaan! De verkeerde bus naar het armzalige vliegveld, wat moeten we hier nu weer! Het rare aan de bussen in Rusland is dat de meeste niet dezelfde weg terug gaan en geen passagiers meenemen. We gokken de volgende bus maar (de eerste komt na een kwartier), gelukkig gaat deze goed... dachten we. Na een warme maar langzame rit van anderhalf uur zijn we beland in een buitenwijk. Geen idee waar we zijn en waar we heen moeten terwijl onze handen eraf vriezen. We besluiten dezelfde bus terug te nemen en rond te kijken nabij het hotel. Een verloren dag wat wel jammer is. We duiken de Lonely Planet in en stippelen onze route voor morgen precies uit!
zondag 13 december 2009
Suzdal (en Vladimir)
Op 8 december stapten we op de trein naar Vladimir, een redelijk korte treinreis van 3uur en 15 minuten. Het was wel even zoeken naar het juiste perron en trein, we moesten namelijk naar perron 1, daar bleken er meerdere van te zijn. Gelukkig hadden we goed gegokt en konden we plaats nemen op onze 3e rangs zitplekken. Het was even proppen met alle tassen (er zaten namelijk nog 4 andere passagiers in het hokje) maar het is redelijk confortabel zitten. Een lunchpakket bestaande uit pinda’s, een croissant, yoghurt en spa rood kregen we er gratis bij. Om de treinreis wat aangenamer te maken zijn er in elke coupe wat televisies opgehangen zodat je je niet hoeft te vervelen. Eenmaal aangekomen in Vladimir worden we al opgewacht door de taxi chauffeur van het hotel, welke ons naar het hostel 35 km verderop brengt. Het is een splinter nieuw hostel (Godzilla’s) en tot onze verbazing waren we de enige gasten… niet heel erg leuk dus.
Suzdal is een stad met extreem veel kerkjes en gouden “domes”, maar verder valt er niet veel te beleven. We hebben lekker rustig aangedaan en het dorpje bekeken. Het is hier echt super rustig op straat, als het donker is zie je zelden iemand lopen. Het lijkt wel een soort van spook stad, vooral als je ‘s avonds de honden hoort huilen tegen de maan. Helaas zijn 2 dagen voor Suzdal toch echt teveel en hebben we de 2e dag in Vladimir doorgebracht, waar overigens nog minder te doen was als in Suzdal. Het is best raar om met het openbaar vervoer te gaan hier in Rusland, je weet nooit waar je heengaat / beland, je hoopt dat de mensen aan wie je met gebaren dingen vraagt het beste met je voor hebben. In Vladimir kwamen een stel, naar wat wij dachten dronken, politie agenten naar ons toe om de visa’s en registraties in te zien. Gelukkig gingen ze al snel weg en hebben ze niets verkeerds kunnen ontdekken. Het is in Suzdal en Vladimir trouwens een stuk kouder als in Moscow, we denken zo’n -8 graden maar zeker weten doen we het niet, er ligt geen sneeuw maar de daken zijn wel bedekt met wat bevroren douw.
Na 2 dagen zijn we het helemaal zat in dit afgelegen spook dorpje en zijn we blij dat we naar Nizhny Novgorod kunnen!
Suzdal is een stad met extreem veel kerkjes en gouden “domes”, maar verder valt er niet veel te beleven. We hebben lekker rustig aangedaan en het dorpje bekeken. Het is hier echt super rustig op straat, als het donker is zie je zelden iemand lopen. Het lijkt wel een soort van spook stad, vooral als je ‘s avonds de honden hoort huilen tegen de maan. Helaas zijn 2 dagen voor Suzdal toch echt teveel en hebben we de 2e dag in Vladimir doorgebracht, waar overigens nog minder te doen was als in Suzdal. Het is best raar om met het openbaar vervoer te gaan hier in Rusland, je weet nooit waar je heengaat / beland, je hoopt dat de mensen aan wie je met gebaren dingen vraagt het beste met je voor hebben. In Vladimir kwamen een stel, naar wat wij dachten dronken, politie agenten naar ons toe om de visa’s en registraties in te zien. Gelukkig gingen ze al snel weg en hebben ze niets verkeerds kunnen ontdekken. Het is in Suzdal en Vladimir trouwens een stuk kouder als in Moscow, we denken zo’n -8 graden maar zeker weten doen we het niet, er ligt geen sneeuw maar de daken zijn wel bedekt met wat bevroren douw.
Na 2 dagen zijn we het helemaal zat in dit afgelegen spook dorpje en zijn we blij dat we naar Nizhny Novgorod kunnen!
7 December, laatste dolle dag in Moscow
Poeh! Even nadenken wat er ook alweer is gebeurd, al een tijdje geleden dat we de blog hebben bijgewerkt... Helaas geen foto's erbij! In deze mediatheek zit geen USB aansluiting voor de fotocamera! (De letter 'L' van het toetsenbord is trouwens ook verrot)
Ohja! Toen we opstonden vandaag, ontbeten en uit het raam keken zagen we... sneeuw!! Er lag wel een paar centimeter, genoeg om een sneeuwpop mee te maken. Maar goed, dat deden we maar niet, we hadden al een ander plan.
Met (natuurlijk het kan niet anders) de metro begeven wij ons eerst naar een van de drie treinstations in Moscow om de treintickets te halen. Gelukkig is dit treinstation voorzien van informatiebalies en worden we goed geholpen met het behalen van al onze tickets. Toch wel een pak van ons hart dat we bijna alle tickets in handen hebben nu, alleen die van naar Ulaanbaataar (Mongolie) nog.
Na een lekkere hotdog gegeten te hebben gaan we, na wat sneeuwpret, naar Novodevichy monastery / cemetry. Dit is de begraafplaats voor belangrijke personen in de Russische geschiedenis op Lenin na, die ligt op het Rode Plein in Moscow. Onder andere liggen hier Einstein, de vrouw van Putin, en een tal van Russische presidenten. De begraafplaats brengt een mooie sfeer met zich mee, zeker nu het bedekt is met sneeuw.
Hierna gaan we terug naar de buurt van ons hostel waar wij een leuk (maar chic) sushi restaurant zien. Waarschijnlijk het beste eten van de trip tot nu toe!
De nacht die volgt zal voor altijd in ons geheugen staan. Het begint onschuldig met wat poker om zo'n 600 rubles, we spelen met onze nieuwgemaakte vrienden en al gauw vloeit de vodka rijkelijk (een shot als iemand verliest of een goeie pot wint!). We delen een rondje bier uit nadat Robin heeft gewonnen. Het pokeren gaat nu toch al een stuk slechter aangezien we toch al het een en ander op hebben. Als het pokeren over is besluiten we wat tequila te gaan halen bij de dichtsbijzijnde supermarkt, superglad op straat dus best wel gevaarlijk! Eenmaal terug in het hostel gaat ook de tequila makkelijk de keel door en al gauw staan we met z'n allen buiten dronken sneeuwballen te gooien naar elkaar!
Helaas heeft al het goeie in het leven ook z'n downside. Robin bracht de halve nacht halfslapend door op het toilet, en we voelden ons toch niet helemaal happy de volgende ochtend. Achja! Weer een ervaring rijker, voorlopig hoeven we niet zo veel drank meer. (Je had gelijk pap ;D)
Ohja! Toen we opstonden vandaag, ontbeten en uit het raam keken zagen we... sneeuw!! Er lag wel een paar centimeter, genoeg om een sneeuwpop mee te maken. Maar goed, dat deden we maar niet, we hadden al een ander plan.
Met (natuurlijk het kan niet anders) de metro begeven wij ons eerst naar een van de drie treinstations in Moscow om de treintickets te halen. Gelukkig is dit treinstation voorzien van informatiebalies en worden we goed geholpen met het behalen van al onze tickets. Toch wel een pak van ons hart dat we bijna alle tickets in handen hebben nu, alleen die van naar Ulaanbaataar (Mongolie) nog.
Na een lekkere hotdog gegeten te hebben gaan we, na wat sneeuwpret, naar Novodevichy monastery / cemetry. Dit is de begraafplaats voor belangrijke personen in de Russische geschiedenis op Lenin na, die ligt op het Rode Plein in Moscow. Onder andere liggen hier Einstein, de vrouw van Putin, en een tal van Russische presidenten. De begraafplaats brengt een mooie sfeer met zich mee, zeker nu het bedekt is met sneeuw.
Hierna gaan we terug naar de buurt van ons hostel waar wij een leuk (maar chic) sushi restaurant zien. Waarschijnlijk het beste eten van de trip tot nu toe!
De nacht die volgt zal voor altijd in ons geheugen staan. Het begint onschuldig met wat poker om zo'n 600 rubles, we spelen met onze nieuwgemaakte vrienden en al gauw vloeit de vodka rijkelijk (een shot als iemand verliest of een goeie pot wint!). We delen een rondje bier uit nadat Robin heeft gewonnen. Het pokeren gaat nu toch al een stuk slechter aangezien we toch al het een en ander op hebben. Als het pokeren over is besluiten we wat tequila te gaan halen bij de dichtsbijzijnde supermarkt, superglad op straat dus best wel gevaarlijk! Eenmaal terug in het hostel gaat ook de tequila makkelijk de keel door en al gauw staan we met z'n allen buiten dronken sneeuwballen te gooien naar elkaar!
Helaas heeft al het goeie in het leven ook z'n downside. Robin bracht de halve nacht halfslapend door op het toilet, en we voelden ons toch niet helemaal happy de volgende ochtend. Achja! Weer een ervaring rijker, voorlopig hoeven we niet zo veel drank meer. (Je had gelijk pap ;D)
Abonneren op:
Posts (Atom)