Full Moon Party!

's Avonds (26jan) om 8 uur worden we opgehaald bij ons Rainbow guesthouse waar wij verbleven. We verwachten een auto of iets dergelijks maar we moeten te voet acher een gids aan door het drukke Khao San. We denken de enigste te zijn, maar als we aankomen bij het travel agency waar de bus/boot reis is geboekt staan er zo'n honderd (of meer) mensen te wachten. Na lang in de rij te hebben gestaan gaan we een van de drie bussen in. Om ongeveer half tien gaan we op weg.

Onderweg kijken we een film (Wolverine, al een miljoen keer gezien) en daarna probeerd iedereen te slapen. Niet erg comfortabel. Om ongeveer 2 uur in de nacht stoppen we voor een halfuur om even te pauzeren, waarna we onze weg voor een paar uur vervolgen. Om ongeveer 6 uur komen we aan bij de ferry. Weer een uurtje wachten tot we de boot op kunnen.

De ferry blijkt een 'highspeed catamaran' te zijn. Alle bagage en passagiers worden de boot opgegooid en even later zijn we met hoge snelheid op weg naar een van de eilanden. Het duurt toch wel twee uur voordat we bij Ko nogiets zijn waar een derde van de passagiers uitstapt en er hetzelfde aantal opstapt. Hierna opweg naar onze bestemming Ko Pha-Ngan. Op de boot is het al gezellig en de feeststemming loert rond.

Aangekomen op Ko Pha-Ngan stappen we uit en komen we terecht in een chaos van taxi's, minibusjes en weet ik veel wat. We kopen een oncomfortabele rit in een klein busje naar Haad Rin. Haad Rin is 'de' locatie van het eiland. Hier gaan veel mensen heen omdat dit de plek is waar de Full Moon party word gehouden. Er zijn nog niet bijzonder veel toeristen, dit komt waarschijnlijk omdat we 4 dagen eerder zijn dan de rest om een bungalow te zoeken. Gelukkig hebben wij dit gedaan want het blijkt dat de beste plaatsen zijn gereserveerd. Na eventjes te hebben gezocht komen we aan bij Paradise Bungalows. Dit is de plek waar de originele eerste Full Moon party werd bedacht. (Het begon met een afscheidsfeestje van backpackers.) De kamer is erg simpel. Een doublebed en een singlebed (Michael neemt het grote), een ventilator maar geen airco, en een koude douche.

De volgende dagen huren we een scooter voor 200 baht voor 24 uur (8 euro totaal voor 2 scooters/24h dus) waar wij het gehele eiland mee verkennen. De wegen zijn soms best gevaarlijk, vooral het stukje net voor Haad Rin waar de weg steil gaat.. maar dan bedoel ik STEIL. We bezoeken uitgedroogde watervallen, zonnige stranden waar wij tevens snorkelen en eten een broodje bal. Ja je hoort het goed! Als we rondrijden met de scooter zien wij langs de kant van de weg een bordje met "broodje bal, broodje kaas, etc" waar wij vrijwel meteen naartoe gaan. Het restaurantje word gerunt door een Nederlandse man en een vrouw die net 2 dagen geleden zijn getrouwd. We praten een beetje en de vrouw nodigt ons uit voor een 'Thai curry avond' en haar trouwfeest. Op het eerste aanbod gaan we graag in (was ook erg gezellig), op het tweede helaas niet omdat dit op dezelfde dag valt als de Full Moon party.

Eindelijk is het zover! De dag van de Full Moon party. Overdag doen we het rustig aan, we rijden wat rond over het eiland en eten een hapje. Het is nu al een stuk drukker in Haad Rin. Als we ontbijten bij ons favoriete restaurant (waar we Family Guy kijken!) is het bijna vol. Nog steeds worden er meer mensen aangevoerd.

Om ongeveer 7 uur staan we op het punt een hapje te gaan eten in het dorp als plots de stroom overal uitvalt. Dit is vaker gebeurd maar deze keer houd het aardig lang aan, misschien wel twee uur. Sommige gebouwtjes hebben een noodgenerator maar nog lang niet alle. Het is nu echt megadruk en het regent en we zijn gewoon te laat weggegaan uit ons bungalow, waardoor er nergens plek is om te gaan eten. Na lang te hebben rondgelopen vinden we een plaatsje en eten we ons voller dan vol (met de bedoeling niet bij het eerste biertje plat te gaan!). Om ons heen zien we al veel mensen in partykleding en neonbody paint. Neonbody paint is verf dat licht geeft in het donker, erg gaaf dus! Dit kopen wij dan ook en verfen ons (nou ja Michael eigenlijk) vol.

Als we eindelijk klaar zijn met onze voorbereidingen is het inmiddels al 00:30. We haasten ons met ontbloot beverfd bovenlijf naar het strand toe waar wij gelijk een 'bucket' kopen. Een bucket is een emmer met het een en ander erin. Je kan zelf kiezen; Michael neemt vodka met sprite en red bull, en Robin vodka met cola en red bull. Het drinkt veelste makkelijk weg. Nou ja we dansen eigenlijk de hele nacht door.. wild door iedereen heen (we creeeren onze eigen dans kring). We drinken bier, dansen de helft van de nacht op een verhoogt plateau half in de zee. Dansen tussen mensen en honden, dansen met mensen, dansen met dames die al een vriend hebben, dansen met bier in ons hand, dansen tot de zon op komt en langer...

Ik denk dat dat het wel zo'n beetje beschreef. Het was in ieder geval een supernacht! De volgende dag slapen we uit tot half vier, eten en drinken (we hadden DORST!) en boeken we een duikcursus op Ko Tao voor ons PADI Open Water certificaat. Morgen vertrekken we dus naar Ko Tao om 08:30.

Bangkok!

We komen 's avonds aan op 21 januari op een van de twee vlieghavens van Bangkok (Thailand). Eerste wat we doen is rondkijken voor een visa die we nog niet hebben. Gelukkig word er ons verteld dat we het gratis krijgen bij de paspoortcontrole. Omdat het hier natuurlijk een stukje warmer is dan in Mongolie, zo'n 28 graden met vochtige lucht, verwisselt Michael bij de eerste mogelijkheid z'n lange broek in een korte. (We hadden al t-shirts aan in het vliegtuig.) Na de Lonely Planet (onze mentor) van Thailand te hebben gekocht, en een lekker koud colaatje kopen we een buskaartje naar Khao san. Dit is de toeristische trekpleister in Bangkok, dus waar hoogstwaarschijnlijk wel een kamer te vinden is voor de nacht. Na zo'n halfuur rijden komen we aan. Het is echt superdruk op straat en zo'n 70% is toerist. Dit is best wel jammer vergeleken met Mongolie en Rusland waar wij vrijwel de enigste waren. Met al onze rugtassen om, waar nog steeds alle dikke kleren in zitten en souvenirs, proberen we een goed hotel te vinden. Hier en daar hoor je de bekende woorden al door de lucht; "taxi? mister tuk-tuk?". We besluiten een Indiaas guesthouse in te gaan; Rainbow guesthouse. Het kost 450 baht per nacht. (Deel het baht door 50 en je hebt het bedrag in euro's, ongeveer 10 euro dus. We nemen beneden in het restaurant een biertje (640 ml!) en lopen even kort rond over Khao san, de drukste straat die er is, denk ik. Daarna slapen we lekker, gelukkig zit er airco en ventilator in de kamer.

De volgende dagen gebeurd er niet veel meer dan 's nachts feesten in onze nu al favoriete club in Bangkok. Michael gaat naar de kapper, Robin besluit na drie dagen toch ook maar te gaan (bedoeling was lang haar te laten groeien, maar dit staat gewoon echt niet!). Natuurlijk kopen we ook lekkere dunne kleding en sturen we de dikke via 'seamail' naar huis toe. Pap en mam, over 3 maanden ligt er een berg was voor de deur! We hebben ook geshopped voor party kleding in een extreem grote shoppingmall (MBK).

Vanavond vertrekken we per bus en boot naar Ko Phangan, een eiland waar een grote (of de grootste) beach party ter wereld wordt gehouden: de Full Moon Party. Het feest zelf vindt de 30e plaats, maar aangezien het extreem druk wordt gaan we 4 dagen van te voren om een guesthouse / hostel te zoeken.

We schrijven weer een blog als dit feest achter de rug is. Nog bedankt voor ALLE reacties!
Groetjes, Michael en Robin.

"9 day Gobi desert tour" (11 dagen avontuur!)

Day 1
Om 8.30 worden we opgehaald bij het UB guesthouse waar wij de vorige dagen verbleven. We hebben onze baggage zorgvuldig uitgezocht zodat we niet alles moeten meeslepen. We rijden eerst naar het Khongor guesthouse waar de 4 medebackpackers; Stefan, Anna, Joseph, Claire, verblijven en waar wij tevens de tour hebben geboekt. Iedereen pakt z'n laatste dingen in en om 9.30 stappen wij (weer) in een russische minivan en gaan we op avontuur! Onze chauffeur is Bato(?), we noemen hem 'driver', en de gids heet Gurle (geen idee of dat goed is gespeld).
Als we op weg zijn merken we al gauw dat de ramen bevriezen. Gelukkig heeft iedereen zo zijn of haar bankpasje en schrapen we het eraf. Na een uurtje rijden hebben we Ulaanbaataar achter ons gelaten en zien wij voor ons de besneeuwde steppe van Mongolie. Onderweg spelen we wat torag. Dit is een russisch kaartspel waar gewoonlijk vodka bij hoort ("Old russian tradition!"). Hoe verder we rijden hoe moeilijker dit echter word. De weg is haast geen weg meer, we rijden al gauw op besneeuwde dirttracks.
Na zo'n 3 uur te hebben gereden zien we in de verte de eerste ger. Een ger is een cirkelvormig nomadentent met een soort van oven in het midden die alles verwarmt. We hebben wat lunch in de ger en ontmoeten de familie die er in woont. Tot onze verassing zien we veel kleine geitjes in de ger. De familie verteld ons dat deze maar een dag oud zijn. Buiten de ger zijn meerdere geiten binnen een omheining.
Na een heerlijke lunch, bestaande uit pasta, wortel, aardappel en paardenvlees in een, gaan we weer op weg met als doel een ger zo'n 200 kilometer verderop in de steppe. Omdat de 'wegen' (bandensporenweg) ondergesneeuwd zijn is het moeilijk voor de driver de weg te volgen. Al gauw rijden we niet meer op een spoor maar gewoon door de sneeuw op de steppe. We merken dat de minivan al wat moeite heeft door de sneeuw heen te komen. Een tijdje later gebeurd hetgene waar we al bang voor waren; we komen vast te zitten in de sneeuw! Eerst blijven we in de bus zitten denkend dat de driver ons er wel uit kan halen. Na 10 minuten staan we echter met een schop in onze hand te graven voor ons leven, letterlijk en figuurlijk. De temperatuur buiten is zo'n -30 graden dus het is niet echt een pretje. Na 4 uur graven, centimeter rijden, graven, centimeter rijden, etc zijn we eindelijk echt uit de sneeuw....voor 15 minuten. Dan zitten we weer vast. Het word langzamerhand al donker op de steppe. Gelukkig heeft iedereen een hoofdlampje meegenomen waardoor we kunnen doorgraven. Deze keer is het een stukje lastiger. Er zit een soort van dikke ijslaag op de sneeuw waar de schoppen niet doorheen komen. Met een hamer werken wij ons door de laag heen en na 2 uur zwoegen zijn we op weg. Nu het eenmaal donker is kan je je totaal niet meer orienteren. Omdat we niet meer op de weg rijden en omdat Mongoliers nomaden zijn, dus altijd rondtrekken, is het vinden van een ger midden in de nacht praktisch onmogelijk. Daarom besluit Gurle (de niet onaantrekkelijke vrouwelijke Mongoolse gids van 24!) dat we in de minivan de nacht zullen moeten doorbrengen. Hier ziet iedereen tegenop maar we hebben geen andere keus. Gelukkig is iedereen van twee slaapzakken voorzien. We proppen ons erin en liggen in een zo'n comfortabel mogelijk positie.
Terwijl iedereen probeerd te slapen rijd de driver door zoekend naar een ger of een village. We weten niet hoe maar na twee uur rijden in het midst van de nacht vind de driver een klein stadje (zo'n 10 kleine gebouwtjes). Hier is een minihotel waar we de nacht verder doorbrengen. Het is inmiddels al 04;00.

Day 2

Na een onrustige nacht; 5 uur geslapen en -5 in de kamer, staan we op. Gurle brengt ons wat sneetjes brood met boter, jam of chocopaste en thee. Hierna gaan we op weg naar wat rock formations. Het is niet al te ver

rijden en het weer zit mee. Het is lekker zonnig en niet eens zo koud (misschien zijn we er gewend aan geraakt?). De 'stenenheuvels' zien er prachtig uit. We nemen hier aardig wat foto's. Ook is er een grot waar de lokale jonge gelovige mannen naar toe gaan om te mediteren, hopend op een partner. Michael neemt hier even een kijkje. Na de rotsformaties gaan we een stukje verder naar ruines van een oude monastery. Als we uitstappen zien we een dode yak liggen. Bijna al zijn vel is eraf gehaald door nomaden. Waarschijnlijk is hij doodgevroren. De monastery ziet er niet echt meer uit als een gebouw, alleen wat stenen muurtjes.Na deze bezichtegingen gaan we op weg naar de volgende ger. Helaas komen we weer een aantal keer vast te staan in de sneeuw. Als het bijna donker is komen we aan bij een dorpje. Het komt ons bijzonder bekend voor.. Blijkt dat we weer zijn terug gereden naar het zelfde dorpje waar we de eerste halve nacht door hebben gebracht! Iedereen is erg teleurgesteld, want we dachten allemaal dat we aardig wat kilometers hadden gemaakt. We eten paardenvlees met een krokant laagje deeg eromheen, erg smakelijk. Hierna spelen we wat torag; de verliezer moet de volgende dag als eerste de minivan uitgraven; Robin dus. We drinken wat bier en gaan daarna, dezelfde als vorige nacht, kamer in en slapen goed.

Day 3
Vandaag besluiten we vroeg op te staan om wat kilometers in te halen van de vorige dagen. Om 7 uur rijden we weg uit het dorpje opweg naar de Flaming Cliffs (Bulgan). Eindelijk een dag die meezit! We komen maar een keer, niet eens

noemenswaardig voor 3 minuten, vast te zitten. We eten dumplings in een dorpje langs de route. Hier komen we te weten dat oude Mongoliers in traditionele kleding midden op de dag dronken worden. (Er achtervolgd ons een naar de shop en restaurant.) Na een paar uur rijden word het alweer donker en vrezen we het ergste. We kunnen weer geen ger vinden dus besluiten we naar het dichtsbijzijnde dorpje te rijden. Hier klopt Gurle willekeurig bij mensen aan om te vragen of 8 wildvreemden (6 touristen, driver, gids) mogen blijven slapen voor de nacht. Bij het derde huis is het raak en mogen we binnenkomen. We eten eerst wat fried potatoes en gaan daarna met z'n allen op de vloer slapen.

Day 4
Na het ontbijt gaan we opweg naar de Flaming Cliffs. Het is gelukkig niet zo ver rijden. De Flaming Cliffs zijn, het woord zegt het al, vuurrode cliffs. Op deze plek zijn talloze dinosaurus fossielen gevonden. Helaas is de helft hiervan onder de sneeuw. Het is niettemin erg mooi en we nemen weer vele foto's. Ook is er een hele regenboog aan de hemel te zien.

Hierna gaan we weer terug naar het dorpje om Gurle op te halen die achterbleef om lunch te maken. Onderweg komen we weer vast te zitten, deze keer met zand erbij! Na een uur graven komen we er eindelijk uit. We eten lunch in het huis waar we de nacht door hadden gebracht; rijst met vlees erdoorheen. Erg smakelijk! Hierna pikken we onze spullen op en vertrekken we richting Khondor sanddunes. Als we onderweg zi

jn verteld de gids ons dat er een sneeuwstorm op komst is en het te gevaarlijk is de sanddunes proberen te bereiken. Toch rijden we een heel stuk verder en vinden we (eindelijk!!) een ger waar we de nacht in door kunnen brengen. Voor het eerst in een ger! Ondanks dat we niet naar Khongor kunnen, zijn we blij dat we eindelijk in een ger kunnen slapen. We eten paardenvlees met wat aardappels en wortels, daarna zijn we zo moe dat we meteen gaan slapen.

Day 5

Omdat we niet naar de Khongor sanddunes kunnen (waar we eigenlijk kameel zouden gaan rijden), gaan we vandaag vanuit het ger camp een stukje op een kameel rijden. Het is buiten ijs koud en het waait erg hard (waarschijn

lijk door de sneeuwstorm). We trekken dan ook alle kleren aan die we mee hebben genomen om de kou te trotseren. Rond 10 uur staat er een hele kudde kamelen voor de deur, we hoeven er alleen nog 4 vangen. Makkelijker gezegt dan gedaan. Als we eenmaal 3 kamelen gevangen hebben, komt de hele kudde naar ze toe zodat we er nog 1 kunnen grijpen. Dan mogen de eerste 3 op de kameel plaatsnemen (wij 2 en Joseph), het is even wennen aan de hoogte want het zijn enorme beesten en je zit tussen de vet bulten in. Dan gaan we op pad, eerst langzaam daarna wat sneller (erg pijnlijk voor onze "klootzakken"). Na 30-45 minuten zit het er helaas al weer op, het was erg leuk om te doen.

Nadat de andere helft van de groep kameel heeft gereden gaan we lunchen. Dan gaan we naar een wat kleinere sanddune, deze is bij

na geheel bedekt met sneeuw. Dit mag de pret niet drukken want we kunnen van deze ~10 meter hoge duinen afrollen en springen! Lastiger is om er weer bovenop te komen. Op de terugweg naar de ger pikken we wat dood hout op om de 'kachel' die tevens dient als kookstel te laten branden.

Day 6

Van Gurle moesten we om 8 uur opstaan om zo snel mogelijk onze weg te vervolgen naar het volgende punt op de originele route. Om 9 uur stonden we klaar voor vertrek, maar het is Mongolie niet als er niet weer iets misging; de motor van de minivan wil niet starten! De driver is al de hele morgen bezig de wagen aan de praat te krijgen, maar tevergeefs. We spelen wat potjes schaak en torag, maar na een paar uur beginnen we ons toch wel te vervelen. Om ons bezig te houden gaan we maar hout halen zo'n 500 meter verderop. Met een zelf geconstrueerde slee brengen we de dode takken (en hele bomen) terug naar de ger. Dit doen wij tweemaal. Om ongeveer half 5 krijgt de chauffeur de motor aan de praat en gaan we op weg naar het volgende stadje. Zo'n 5 uur later komen we aan in Sayhan-Ovoo, het is al donker maar toch vinden we een ger om te overnachten. Zoals gewoonlijk krijgen we thee en een avondmaal voor het slapen gaan.

Day 7

Vandaag is een dag waar we lang op hebben gewacht, in de volgende stad (Arvayheer) kunnen we douchen! Het is een redelijk korte rit van ca. 5 uur, onderweg eten we wat in een lokaal restaurant. In Arvayheer aangekomen gooien we al onze spullen in de ger en gaan meteen naar het badhuis. In het badhuis zijn 4 douches (gescheiden) waar iedereen een half uur kan douchen, eindelijk zijn we weer lekker fris!

In de avond gaan we naar een restaurant en eten we het in China alom bekende hotpot, erg lekker maar een beetje te veel. Daarna spelen we wat Durag (een Russisch kaartspel) en Poker. Michael wint de poker match en verdient maarliefst 3000 T (1,5 Euro). Terwijl we kaarten drinken we wat Vodka en bier.

Day 8

Vandaag zitten we de hele dag in het busje om naar de Orkhon watervallen te rijden. Onderweg stoppen we bij een restaurantje om te eten. Hier ontmoeten we Brandon, een Amerikaanse jongen die vrijwilligerswerk doet in Mongolie. Hij is leraar Engels en verblijft al een jaar in Mongolie. Veel contact met westerlingen heeft hij niet dus hij is blij om met ons te kunnen praten. Als we onze ger vinden is hij al warm gemaakt, het is namelijk een soort van ger hotel. De wc is 250 meter verderop en bestaat uit 2 planken boven elkaar in een vierkant (je kunt er dus zo over heen kijken). Het waait erg hard, wat het naar de wc gaan niet erg prettig maakt. In de nacht is de gastheer zo vriendelijk elk uur het vuur aan te houden en lakens over ons heen te leggen.

Day 9

Om 10 uur staan we op, helaas is het buiten nog steeds winderig. Na het ontbijt gaan we onder begeleiding van onze Mongoolse gastheer te voet naar de bevroren waterval. Het is oppassen geblazen want je ziet niet waar de gaten tussen de stenen zijn. We gaan ook boven op/aan de waterval staan, zo krijg je immers de mooiste foto's. Ook proberen we onder aan de waterval te komen, dit is niet gelukt want het "pad" ernaar toe is te stijl en glad. Terug in de ger eten we onze lunch en vervolgen we onze tocht naar de oude hoofdstad van Mongolie: Kharhorin. Rond half 7 in de avond komen we aan, we spelen dan nog wat Durag en Poker (Stefan en Claire winnen).

Day 10

In Kharhorin bezoeken we het monastery Erdenzuu, de grootste van Mongolie! Brandon had ons verteld dat het dicht zou zijn in de winter, we waren dan ook upgelucht dat dit niet waar was. Het lijkt sprekend op een Chinese monastery. Gurle vertaald het een en ander voor ons, er loopt namelijk een gids met ons mee. We brengen ook een bezoek aan een paar mediterende Bhuddisten in een ger. Ze lezen constant voor uit de heilige boeken en aan het eind van elk hoofdstuk maken ze wat muziek. Er wordt voor een paar Mongoolse dames de toekomst voorspeld, dit is een van de dagelijkse bezigheden van de monnikken. Na een half uur worden er 108 (een heilig getal voor de Bhuddisten) kaarsen aangestoken omdat het een feestelijke dag is.

We eten wat en vertrekken richting Ulan-Bator, halverwege stoppen we om bij een nomaden familie in een ger te slapen. "Maar dat hebben we toch al gedaan?" dachten we... dan komen we erachter dat we bij de familie in dezelfde ger slapen.

Terwijl we wachten op het eten (Mongoolse BBQ!) legt Gurle de spelregels uit voor "anklebone" shooting. Dit spel wordt gespeelt met de "enkel botten" van geiten. Je pakt alle botten vast in beide handen en gooit het over de vloer. Een anklebone heeft 4 zijden; Schaap, Geit, Kameel en Paard. Het doel van het spel is om bijvoorbeeld Geit tegen Geit, zonder andere anklebones te raken, te schieten. Na een klein uurtje gespeelt te hebben kunnen we aanvallen; geitenvlees, salade, aardappels en wortellen. Heerlijk! Dan is het tijd om te gaan slapen, Gurle, de chauffeur en de gastvrouw slapen op de grond, wij toeristen in het bed.

Day 11

Paardrijden staat vandaag op de planning! 3 paarden staan om 10 uur klaar, we moeten dus per 2 gaan rijden. We mogen in traditionele kleding rijden, een dik pakket wol (mooi versiert) en een riem. Het ziet er misschien een beetje raar uit maar het is zo warm dat we lopen te zweten. De paarden zijn, zoals alle Mongoolse paarden, erg klein. We rijden naar een kudde schapen en geiten en spelen even voor cowboy, of in dit geval sheepboy. Het is pijnlijk om te rijden op deze kleine paarden, staand rijden lijkt dan ook een betere optie. We gaan ook in gallop, echt super snel! Nadat iedereen klaar is (1 uur per ronde) maken we met z'n allen een typisch Mongools gerecht, gefrituurd paardenvlees in deeg. Dan is het toch echt tijd om terug naar het hostel te gaan, als cadeau krijgen we van de gastvrouw 20 anklebones per persoon zodat we thuis ook kunnen spelen.

Om 6 uur arriveren we in Ulan-Bator, Stefan en Michael kopen wat chocolade en bloemen voor Gurle en goede Vodka voor de chauffeur. Nadat we gedouched hebben gaan we eten bij het restaurant California waar ze het "eten-dat-niet-genoemt-mag-worden" hebben, een hamburger. We smikkellen alles op en gaan snel naar bed want we zijn allemaal super moe.

Dagen na de tour

We rusten lekker uit, delen alle foto's en gaan naar de film Avatar (aanrader!). We boeken onze vlucht naar Thailand, de 19e vertrekken we naar Bangkok waar het lekker warm zal zijn.

p.s. Er staan nog veel meer foto's op onze Picasa (zie weblink aan de rechterzijde).

Irkutsk, Listvyanka, de trein naar Mongolie en nieuwjaar!

Hallo allemaal! Een tijdje geen blog geschreven... we hebben hier maar 1 computer en die is zo goed als altijd bezet... nu heb ik maar 30 minuten de tijd om wat tekst te tikken. Helaas mogen we geen foto's uploaden dus die komen wat later.Na het Olkhon island avontuur hebben we 3 dagen in Irkutsk gespendeerd waarvan we 1 dag naar Listvyanka (een dorpje aan het Baikalmeer) zijn geweest. In Listvyanka (waar werkelijkwaar NIKS te doen was) hebben we de Duitse jongen Kilian ontmoet. We hebben met z'n 3en Irkutsk en het nachtleven verkend.Toevallig ging Kilian met dezelfde trein naar Mongolie, we zaten zelfs in dezelfde carriage! Er waren nog meer toeristen in de carriage, 3 Duitsers en 2 Deense. Waar we al bang voor waren werd in de trein werkelijkheid: we zijn 31 dagen in Rusland, waar we maximaal 30 dagen mogen blijven. De Douane ziet dit bij de paspoort controle (welke in totaal 6 uur heeft geduurt) en we moeten een boete van 4600 Rub (100 Euro) betalen, we hebben dit bedrag niet. Gelukkig springt een Duitser bij door het een en ander te vertalen, we mogen naar de ATM op het station om geld te halen. Helaas... de ATM heeft het begeven en we zitten diep in de penarie. Als we niet kunnen betalen worden we de trein uitgezet. Gelukkig heeft Robin voor de reis twee 50 Euro biljetten meegenomen welke we kunnen inwisselen bij een Mongoolse dame.'s Avonds kruipen alle touristen bij ons in de coupe en drinken we wat vodka voor het slapen gaan. Omstreeks 6:20 komen we aan in Ulan-Bator en worden we opgewacht door een hostel medewerker die tevens onze taxi is. Als we bij het hostel aankomen blijkt de elektriciteit niet te werken, de hoofdlampjes komen dus goed van pas!

Na nog even geslapen te hebben maken we ons op voor het grootse nieuwjaars festijn op het grote Suchbataarplein, waar de president een speech schijnt te geven. Samen met de 7 touristen uit de trein (die toevalligerweis ook in ons hostel verblijven) gaan we uit eten, drinken we wat vodka in het hostel en gaan we naar het plein. Helaas is er geen president te bekennen, maar het is dan ook al 5 voor 12! Dan is het aftellen geblazen en drinken we wat champagne. We besluiten samen met Kilian op zoek te gaan naar een nachtclub, met gebarentaal komen we er wel. Het is een kleine club met een leuke dansvloer en lekkere beat. Na een biertje (Heineken!) begeven we ons al snel op de dansvloer waar veel mooie dames dansen. Hoe erg we ons best ook doen, ze lijken niet erg geinteresseerd, waarschijnlijk omdat we onze hiking boots, dikke kleding en "muts-haar" hebben. Rond 5 uur gaan we terug naar het hostel om lekker te genieten van de kater.De dagen erna spenderen we de dagen met Kilian en de 2 Deense dames (Kikki en Maibrith). Zo gaan we naar de film 2012 (met Mongoolse ondertiteling!) en gaan we uit eten. Ook bezoeken we een monastery en verschillende musea, waar we oude vrienden ontmoeten (2 Oostenrijkers waar we in Moscow mee omgingen). Omdat Kilian, Kikki en Maibrith naar Beijing gaan trekken we nu weer op met onze oude vrienden en 2 Britten. We besluiten om een 9 daagse tour te doen naar de Gobi woestijn. We verblijven in lokale "gers" zonder electriciteit en water. We weten niet of we per telefoon bereikbaar zijn. Uiteraard zullen we verslag doen van dit avontuur!
Nou de tijd zit er helaas op,

Michael en Robin.